verbloemen, daar doet ze niet aan
haar jurk ruikt naar gras
ze heeft het soort ogen waarvan je moet niesen
maar ze zingt onbeschaamd dat alles wegvliegt
alles vliegt weg als de paardenbloem, denkt ze
als de nachten in New York
Weg vliegt het, als een nieuw seizoen
als rozen blauw en taxi's geel
want de wereld te pakken
het gras te ruiken
dat is alsof twee honden elkaar opeten
Daarom zwerft ze eindeloos door het universum en
speelt ze - snuift ze - snuffelt ze wat mij part
Want alles wat rest zegt ze
zijn de maan en sterren die fluisterend
oordelen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten