Ik wil sprookjes voor je scheppen
waarin je kunt wonen
door allerlei verschillende deuren te openen
met woorden die niet bestaan
Dat ik dan oranje pannenkoeken voor je bak
die net als surfborden zijn
we kunnen er samen de zee mee bewandelen
Dat jij dan niet gelooft en ik wel en ik je overhaal
jij bijna zinkt en ik je red
dat je mij dan kust en ik jou niet
want dan val ik zo met de deur in huis
ik ben gevallen in een wereld die mijn lieveling is
Ik nodig jou uit om mee te gaan
als je er iets aanraakt dan maakt het muziek
soms in noten en soms in woorden
Je vergeet er en je waant je weg
je wordt niet door water bedolven
je wandelt en je weent niet meer
je zeilt op grote schuimende golven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten