Ik stofte een wassen Jezus af
boven haar bed had ze hem gehangen
Hij hing met zijn armen wijd en had
haar blik in vergetelheid gevangen
Hij hing er naast een knuffelbeer
in wiens geborgenheid ze ook niet meer geloofde
Hij hing met zijn armen wijd en had
nooit gedaan wat Hij beloofde
Ze laat nu het stof maar groeien
laag voor laag op zijn gebogen hoofd
Hij was altijd zo ver gebleven
en in redding had ze nooit geloofd
Nu bibberen haar handen te erg
om hem van de lagen stof te ontzien
toch hoop ik dat ze hem aankijken zal
en vrede vindt misschien
Heel mooi Rianne!
BeantwoordenVerwijderen