-

Zweef
zweef met me

Fluisterende woorden aan mijn oor
we durfden samen en de wind wiegde
wiegde ons terwijl we de lucht schilderden
de duizend kleuren van gezichten
die de liefde kent

Zweef
Zweef met me

Ik besefte niet dat we onszelf
vliegtuigen van papier hadden gemaakt
toen regen kwam vielen we
gescheurd doorweekt
in een wereld gebroken

Zweef
zweef met me
weerklonk als echo in verleden

In mijn hoofd blijf ik vliegtuigen vouwen
maar ik zoek vleugels van staal
want vallen
wil ik niet langer
zweven wil ik enkel
op eeuwige wind