Ik ben vandaag de gevangenbewaker van woorden. Ik heb ze achter glas gestopt. Ze kunnen er niet uit. Ik ben een getrapte gevangenbewaker. Ik gun ze geen lucht.
Ze zijn opgesloten in het lichaam van de taal, in de eenzijdigheid van woorden.
Ik bedacht me: eigenlijk leef ik de laatste tijd zelf ook achter glas. En zeg ik veel woorden achter glas. Of juist niet, omdat ik liever zwijg in de tram of in de trein. De wereld daarbinnen is soms ook eenzijdig. Niemand heeft er lucht.
Ik leef achter het glas van mijn eigen huis. Ik staar door het venster soms, op alle tuintjes van de gezinnetjes uit Zuilen. Ik houd ervan als het buurmeisje waar ik weleens oppas zwaait. Dan voelt glas minder opgesloten.
Achter het glas van de maatschappij worden we soms opgesloten.
Dan vergeten we dat het deksel open kan.
-----------------------------------------------------------
Ik voel me zo
glazig hierbinnen
alsof ik de
trap afkukel
terwijl ik haar
toch liever afhuppel
terwijl ik een liedje zing
http://www.youtube.com/watch?v=FgS_4MKY2qg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten