Voor dromen tegen wegdromen. Voor diepte tegen de afgrond. Voor de mens tegen de massa. Voor stilstaan tegen stilstand.
woensdag 8 september 2010
-
Vluchtig vallen ze
uit jouw handen
naar waar zand ze weer begraaft
Was dat het trachten?
ach laat maar vallen
naar waar we toch belanden zouden
als eeuwigheid door harten draaft
Houd vast Laat los
Laat los Houd vast
de schelpen van liefde
maar jij bent ongrijpbaar
als wind
ruis je door mij om mij
Klampend kan ik
je niet vasthouden
Laat maar
vallen
Zand doet pijn
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten